تويت
يصرخْ يِى فى جواك سكوت
يرمينى فوقك فوق قفاك
موت العناكبْ فى البحرْ
موت الطحالب فى الحجرْ
والدنيا حرْ
ينهدّه حيل
تنهدّه فى جواى بيوت
ساعة الشمس حِرْدَتْ غطاها
وصنقرت فى مشرع النجمه التفرتق
من ضفيراته الغُذار ودع الجمرْ
لمن بكت وبكاها مُرْ
مرَّ البحر فوق سِكَته
قام سكّتَه
وأداها منك شيمه
من وجعو البسوق يوماتى غيمه
وكم تميمه
من الصبرْ
كانت مسافة السكه
بين فركة غناك مبلوله
مابين دكّة الوجع الحرنْ
تحلالى زىْ قلع الضُفُرْ
وأقعد أقَرْدِنْ فيكى شوكه وتمرقى
تدخلنى منك غفوة الريد السكوت
وأسلخْ معاك جِلدْ ناموسة
الفرح المعاى لابسنى توت
وأرفع أساس سقف المظنّه
الفيك علىْ
يصرخ بى فى جواك سكوت
يرمينى فوقك فوق قفاك
موت العناكب فى البحرْ
موت الطحالب فى الحجرْ
والدنيا حَرْ
ينهدّه حيل
تنهدّه فى جواى بيوت
يوم ركّه فوق كتفيك نهار
فَنّيتى من حضنكْ بعيد
عسل الحناضل كان حضور
كان شاهد الحضره الوحيد
كتم الشهاده وشتّته
شهْقتْ مصابيح روعتك
كان الحنين جوايا يتمدد شِتا
وشايلك معايا غُطا وغميد
بحرك مملحْ بالنشيد
يوم لجموك خيل للقبيله
وكان بطانك ينقزوا
فوق جرفك الرحراح هناك
والدنيا عيد
صبْر الليالى عليك أسف
مليان فراغ
غيرك منو
وغيرك بلاك الكَنْدَكِكْ
غَبّرْ وشيك بى نار حنينو
وصبحِكْ فى ساحة المولد عروس
الجهجهِكْ من دربك التالاك
وفاتح شارعو فى الباب
اليودّى على الصباح الفيك
وخته على فرح مرقيكى سوس
يوم إنكسرْ فانوس شخاليب الغنى
طارت نجوم وعْدِكْ معاك
والدنيا عتْمَه وقرمصيص
خيلك تجقْلِبْ والبلاد رطانه
نادهك عافيه بى قَرْشْ الحسوس
يرجع لى تانى صداى معاك
يترده فى جواى يفوت
يصرخ بى فى جواك سكوت
يرمينى فوقك فوق قفاك
موت العناكب فى البحرْ
موت الطحالب فى الحجرْ
والدنيا حرْ
ينهدّه حيل
تنهدّه فى جواى بيوت
تاهت خطى الزمن العليكى
وانقطع نفسك
فتر درب التلاقى معاكى
لو دنقرتى فوق حلق المداين
شفتى كيف جرح البلد جوانى
ضِحْك العافيه كيف برانى
كيف صاره المراير حِشمه
لابسه عِراها والأيام كلاب
جدول محدّرْ للسما
تريان وتشهق روحو
تصرخ روحى
شِنْ فايدة ضفيرتك
وإنتِ فى غفلة رضاك
دهْنِك الكركار ملان موية رهاب
مريوقه قايمه وتقْنِتى
شايلاكى المراكب ماشه وين
وين ماشه شايلاهو السراب
والنيل تساب
والقمره يادوب من بعيد
تِنْسلّه بى آخر نَفَسْ
مشروخه من جلد السحاب
وردتْ على ماعونك الفاضى وملان
عشمانه فيك
صدّاها من جرحك نزيف
أدّاها من جواى سكوت
يصرخ بى فى جواك سكوت
يرمينى فوقك فوق قفاك
موت العناكب فى البحرْ
موت الطحالب فى الحجرْ
والدنيا حرْ
ينهدّه حيل
تنهدّه فى جواى بيوت
يومو العِتِرْ فيكى الزمان
واقف وقعْ
إتوكا فوق مُرحاكة الحزن
البتطحنْ روحى والفال المعاى
شكك صهيلك فى غناى
بنوت فريق الضحكه
خَمّنْ لى غناك
ودّنوا فوق راس البلد مُشهاد
على الولد البيضحك دمعو
من فوق تربة البحر الممدده
بى ورا القيف المصفّرِنْ لونو
يلعنْ فى قفا
والنيل غرق فى شبر مويه ومشى
لاوين هُو ماعارف مشى
لكنو بس فى دربك التواه حِفا
ماسكتك دى الكان بجيها ويعرفه
وكان والفه
جوايا فى جواك كركى
وكير يبق تالاك حنين
تالاى جفا
ويبلعنى حوت
وأنده عليك
يلفحنى من إيديكى موت
وأمرق على السفر البعيد
صايحك يصيح
يعبرنى بى فوقك يفوت
يصرخ بى فى جواك سكوت
يرمينى فوقك فوق قفاك
موت العناكب فى البحرْ
موت الطحالب فى الحجرْ
والدنيا حرْ
ينهدّه حيل
تنهدّه فى جواى بيوت
يرمينى فوقك فوق قفاك
موت العناكبْ فى البحرْ
موت الطحالب فى الحجرْ
والدنيا حرْ
ينهدّه حيل
تنهدّه فى جواى بيوت
ساعة الشمس حِرْدَتْ غطاها
وصنقرت فى مشرع النجمه التفرتق
من ضفيراته الغُذار ودع الجمرْ
لمن بكت وبكاها مُرْ
مرَّ البحر فوق سِكَته
قام سكّتَه
وأداها منك شيمه
من وجعو البسوق يوماتى غيمه
وكم تميمه
من الصبرْ
كانت مسافة السكه
بين فركة غناك مبلوله
مابين دكّة الوجع الحرنْ
تحلالى زىْ قلع الضُفُرْ
وأقعد أقَرْدِنْ فيكى شوكه وتمرقى
تدخلنى منك غفوة الريد السكوت
وأسلخْ معاك جِلدْ ناموسة
الفرح المعاى لابسنى توت
وأرفع أساس سقف المظنّه
الفيك علىْ
يصرخ بى فى جواك سكوت
يرمينى فوقك فوق قفاك
موت العناكب فى البحرْ
موت الطحالب فى الحجرْ
والدنيا حَرْ
ينهدّه حيل
تنهدّه فى جواى بيوت
يوم ركّه فوق كتفيك نهار
فَنّيتى من حضنكْ بعيد
عسل الحناضل كان حضور
كان شاهد الحضره الوحيد
كتم الشهاده وشتّته
شهْقتْ مصابيح روعتك
كان الحنين جوايا يتمدد شِتا
وشايلك معايا غُطا وغميد
بحرك مملحْ بالنشيد
يوم لجموك خيل للقبيله
وكان بطانك ينقزوا
فوق جرفك الرحراح هناك
والدنيا عيد
صبْر الليالى عليك أسف
مليان فراغ
غيرك منو
وغيرك بلاك الكَنْدَكِكْ
غَبّرْ وشيك بى نار حنينو
وصبحِكْ فى ساحة المولد عروس
الجهجهِكْ من دربك التالاك
وفاتح شارعو فى الباب
اليودّى على الصباح الفيك
وخته على فرح مرقيكى سوس
يوم إنكسرْ فانوس شخاليب الغنى
طارت نجوم وعْدِكْ معاك
والدنيا عتْمَه وقرمصيص
خيلك تجقْلِبْ والبلاد رطانه
نادهك عافيه بى قَرْشْ الحسوس
يرجع لى تانى صداى معاك
يترده فى جواى يفوت
يصرخ بى فى جواك سكوت
يرمينى فوقك فوق قفاك
موت العناكب فى البحرْ
موت الطحالب فى الحجرْ
والدنيا حرْ
ينهدّه حيل
تنهدّه فى جواى بيوت
تاهت خطى الزمن العليكى
وانقطع نفسك
فتر درب التلاقى معاكى
لو دنقرتى فوق حلق المداين
شفتى كيف جرح البلد جوانى
ضِحْك العافيه كيف برانى
كيف صاره المراير حِشمه
لابسه عِراها والأيام كلاب
جدول محدّرْ للسما
تريان وتشهق روحو
تصرخ روحى
شِنْ فايدة ضفيرتك
وإنتِ فى غفلة رضاك
دهْنِك الكركار ملان موية رهاب
مريوقه قايمه وتقْنِتى
شايلاكى المراكب ماشه وين
وين ماشه شايلاهو السراب
والنيل تساب
والقمره يادوب من بعيد
تِنْسلّه بى آخر نَفَسْ
مشروخه من جلد السحاب
وردتْ على ماعونك الفاضى وملان
عشمانه فيك
صدّاها من جرحك نزيف
أدّاها من جواى سكوت
يصرخ بى فى جواك سكوت
يرمينى فوقك فوق قفاك
موت العناكب فى البحرْ
موت الطحالب فى الحجرْ
والدنيا حرْ
ينهدّه حيل
تنهدّه فى جواى بيوت
يومو العِتِرْ فيكى الزمان
واقف وقعْ
إتوكا فوق مُرحاكة الحزن
البتطحنْ روحى والفال المعاى
شكك صهيلك فى غناى
بنوت فريق الضحكه
خَمّنْ لى غناك
ودّنوا فوق راس البلد مُشهاد
على الولد البيضحك دمعو
من فوق تربة البحر الممدده
بى ورا القيف المصفّرِنْ لونو
يلعنْ فى قفا
والنيل غرق فى شبر مويه ومشى
لاوين هُو ماعارف مشى
لكنو بس فى دربك التواه حِفا
ماسكتك دى الكان بجيها ويعرفه
وكان والفه
جوايا فى جواك كركى
وكير يبق تالاك حنين
تالاى جفا
ويبلعنى حوت
وأنده عليك
يلفحنى من إيديكى موت
وأمرق على السفر البعيد
صايحك يصيح
يعبرنى بى فوقك يفوت
يصرخ بى فى جواك سكوت
يرمينى فوقك فوق قفاك
موت العناكب فى البحرْ
موت الطحالب فى الحجرْ
والدنيا حرْ
ينهدّه حيل
تنهدّه فى جواى بيوت