محجوب شريف «جميلة ومستحيلة»

جميلة ومستحيلة

يا جميله .. ومستحيله
انت دايما زى سحابه
الريح تعجّل بى رحيلها
عيونى فى الدمعات وحيله
اسمحيلا تشوف عيونك..
اسمحيلا
أنا لا الصبر قادر عليّ..
ولا عندى حيله
يامراسى الشوق تعالى
لا اليالى تمر بدونك هى الليالى
من ضواحى الدنيا جيت..
وعليْ رحالى
لمداين فوق عيونك يا محالى
ريّحينى..
أسُتْرى حالى
فرحينى
عيونى فى الدمعات وحيله
أنا لا الصبر قادر عَلَىْ..
ولا عندى حيله
حدّثت عنك نجمة جارة
وزرعت اسمك..
حارة حارة
فى مناديل العذارى
فى مشاوير الحيارى
فى لحى الأشجار كتبتو..
نحتو فى صم الحجارة
وبحت للشمس البتقدل..
فى مدارها
عيونى فى الدمعات وحيله
اسمحيلا تشوف عيونك
اسمحيلا
أنا لا الصبر قادر عَلَىْ
ولا عندى حيلة
وانتِ منك لا بداية..
عرفت لسّه ولا نهاية
مرة أسرح..
ومرة أفرح..
ومرة تغلبنى القراية
ولّمن أكتبلك وداعاً..
قلبى ينزف فى الدواية
يا صبيّة..
الريح ورايا
خلي من حضنك ضرايا
عيونى فى الدمعات وحيله
اسمحيلا تشوف عيونك
اسمحيلا
أنا لا الصبر قادر علىْ..
ولا عندى حيلة