محمد سفلة «نار الجحيم»

كل ما اقول تفيق القاها ماشى على تضيق
إتــواتا القـدر خطـواتى وانســد الطريق
***
تايه فوق عباب افكارى ما قادر اريـق
انقر للطيوف مزمارى حايم فى الفريق
***
لازمنى السهر فى ليلى اصبح لى عشيق
وآآه اصلو المصائب غير ماشافت رفيق
***
قلبى وراك حالك ليلو مو شايف طريق
لا زولاً يقول ياحليلو لا قلباً شفيق
***
غرقان فى بحور الريده فى جوفا الغريق
ورغم انى البغنى نشيدا ما اتبلا لى ريق
***
آه انا من عوادى زمانى كيف اقدر اطيق
هجرى ولوعتى وحرمانى فوق جرحى العميق
***
من نار الجحيم يا الغالى قلبى حرق حريق
واتبرا الغريب من حالى وابتعد الصديق
***
حتى زمانى وكت الشده فى احلك مضيق
لى زهرة شبابى اتعدا وامتص الرحيق